(door Mark de Rooij)
ZWOLLE – Je hoort hem niet en je ziet hem nauwelijks, maar Dennis Horstman is al jaren één van de Berkum-spelers die per seizoen de meeste minuten maakt van allemaal. Een type naar het hart van trainer Arno Hoekstra. “Het is ook een kwaliteit om bescheiden te blijven. En vooral tegenwoordig. Ik moet zeggen dat ik veel waardering heb voor dat soort spelers.”
Het is al blessuretijd in de wedstrijd tegen Eemdijk als Dennis Horstman maar eens de middenlijn oversteekt om een rol van betekenis te spelen bij een uitbraak. Het zou een glansrol kunnen worden als Horstman wat egoïstischer was geweest en de bal van een meter of 25, 30 op het door de keeper verlaten doel had geschoten. Maar Horstman schiet niet, daarmee het ultieme bewijs leverend voor de uitspraak die hij na wedstrijd doet: 'ik haal liever een bal van de lijn dan dat ik hem in het doel schiet.” Het is kenmerkend voor de 28-jarige rechtsback die nauwelijks over de middenlijn komt en in acht seizoenen Berkum geen één keer doel trof.
Stille kracht, waterdrager, iemand die zijn paadje schoon veegt, een typische verdediger. Het zijn stuk voor stuk termen die Dennis Horstman typeren. De Zwollenaar is niet iemand die met de vuist op de tafel slaat om aan te geven dat het knudde is. Wanneer hem na de wedstrijd van zaterdag tegen Eemdijk (1-3 verlies) wordt gevraagd naar de dramatische start van zijn ploeg (0-3 na 25 minuten) zegt hij dat het 'interessant is om te zien waar dat vandaan komt'.
Pas na doorvragen oordeelt de Berkummer steviger. “We staan niet goed, dekken niet kort genoeg, ballen komen niet aan. Wat dat aangaat is er werk aan de winkel”, aldus Horstman, die het zelfs één van de slechtste helften van het seizoen noemt. Hij kan het weten, want op doelman Huub Veurink na maakt Horstman de meeste minuten van alle spelers in de hoofdmacht. Het is in eerdere Berkum-seizoenen niet veel anders, sinds zijn terugkeer van Be Quick '28 althans.
Uitstapje naar de buurman
Begonnen bij CSV '28 verkast Horstman in de C-jeugd naar Berkum. Daar stroomt hij door naar het eerste elftal, waar hij aanvankelijk nog veel speelt, maar onder Roeland ten Berge op de bank terecht komt. Om aan spelen toe te komen, verhuist Horstman naar Be Quick '28, waar zijn twee jaar oudere broer Jeroen een jaar eerder al naar toe is gegaan.
"Ik wil wel knokken voor mijn plek, maar niet als ik bij voorbaat weet dat ik op de bank zit", zegt Horstman daarover. Na twee sterke seizoenen bij de buurman, met een promotie en een degradatie, keert de verdediger terug op sportpark Vegtlust.
Stille kracht
“Hij kwam terug van Be Quick en in het begin was het een beetje stuivertje wisselen met Jeroen van Brummen. Later heeft-ie zich in het elftal geknokt en sindsdien staat ie er wel vast in. Het tweede jaar heeft-ie zelfs alles gespeeld volgens mij”, zegt Arno Hoekstra. “Je hebt in een team spelers die voorop lopen en je hebt de stille krachten. Dat zijn spelers die vegen hun paadje schoon. In die laatste categorie valt Dennis”, typeert de trainer zijn rechtsback.
“Dennis hoor je eigenlijk nooit, doet altijd z'n stinkende best. Verdedigend staat-ie er altijd. Het cement tussen de stenen, dat zijn altijd wel heel belangrijke spelers binnen een team. In de groep is hij ook een prima jongen. Een prima speler en ook een fijn mens.”
