KAMPERPOORT – “Kijk eens om je heen, mooier kan ik het toch niet krijgen”, zegt Joop van Ommen als hij woensdagavond afscheid neemt als directeur van de WRZV-hallen, mét de bezoekers van het wekelijkse eetcafé. “Dit is mijn club.”
Geen receptie dus, maar een afscheid met zijn doelgroep. “Het was eigenlijk een bevlieging”, vertelt de Godfather van de dak- en thuislozen. “Dinsdag besloot ik dat ik er per 1 mei mee moest stoppen. Ik heb iedereen gebeld die ik bij mijn afscheid wilde hebben en iedereen is er, geweldig.” Onder de aanwezigen onder meer de ouders van Herman Scholten, de verslaafde man die Van Ommen heeft opgevangen maar die in 2002 in een Kampense politiecel op 37-jarige leeftijd is overleden. Ook voormalig wethouder Nelleke Vedelaar was er om Joop de hand te drukken.
Dertig jaar was Van Ommen directeur van de WRZV-hallen. “Ik doe alles op 1 mei”, vertelt hij met een glimlach. “Vroeger ging ik met mijn moeder op deze dag naar het graf van Horreus de Haas - predikant en voorzitter van de SDAP in Zwolle - op Kranenburg. Nu ben ik blij dat iedereen hier spontaan komt. Ik vind het vooral fijn dat mijn vrienden er zijn waarmee ik in het veld heb gestaan.”
Zo was er ook Daan Geurs, waarmee Van Ommen zo’n twintig jaar geleden in contact kwam. Geurs was toentertijd coördinator arbeidsintegratie bij tbs-kliniek Veldzicht in Balkbrug, later acht jaar wethouder in de gemeente Ommen en een periode voorzitter van opvang De Herberg. “Ik hielp tbs’ers die aan het einde van hun behandeling zaten om aan werk te komen”, legt hij uit. “Zo kwam ik bij Joop. De WRZV was geen sporthal, maar een multifunctioneel huis. Hier heb ik in die periode zo’n tien stagiaires kunnen plaatsen die werkten in de schoonmaak en de keuken en die deelnamen aan sportactiviteiten. Van hieruit werden ze later doorgeplaatst naar begeleid wonen. Joop had maar één drive en dat was zijn doelgroep. Hij hield totaal niet van grootspraak: als er iemand in nood was, moest die geholpen worden. En dan niet morgen, maar vandaag. Zonder Joop zou De Herberg er nooit zijn geweest. ”
Geurs bracht bij Van Ommen de zwaarste gevallen. “Belangrijk voor hen was dat er niet alleen iets op papier was geregeld, maar dat er daadwerkelijk iemand voor ze was. Deze mensen hebben een goede begeleiding nodig en Joop was daarvoor uitermate geschikt. Zwolle verliest een icoon met zijn vertrek en moet ervoor oppassen dat zijn doelgroep dezelfde aandacht houdt. Een man als Joop vind je niet gauw meer. Het lijkt me ook heel verstandig dat huidige begeleiders van dak- en thuislozen zich door Joop laten adviseren.”
Voor Van Ommen betekent het einde van zijn directeurschap van de WRZV-hallen niet dat hij op zijn lauweren gaat rusten. “Vandaag vroegen ze nog of ik het vervelend vond dat ze me de Godfather van de dak- en thuislozen noemen”, zegt hij. “Nou, helemaal niet. Ik ben blij dat ze nog weten bij wie ze terecht kunnen. En morgen heb ik alweer een bespreking over hoe we wat voor ouderen kunnen gaan doen, want ook daarover is tegenwoordig veel te doen.”
