(door Mark de Rooij)
ZWOLLE – Geen amateurvoetbalwedstrijd in Zwolle die zoveel doet met supporters als Zwolsche Boys tegen ZAC, zo blijkt ook afgelopen week weer. Waar bij andere zogenoemde derby’s van een derbysfeer allang geen sprake meer is, wordt bij de burenruzie op sportpark Jo van Marle nog het nodige uit de kast gehaald, maar dan wel vooral door de aanhangers van Zwolsche Boys. De beloning is wederom daar: voor de tweede keer dit seizoen verslaan de ‘volkse’ groenwitten hun ‘statige’ buren. Door een wereldgoal van Roy Super wordt het 2-1.
Zwolsche Boys versus ZAC was in de volksmond een clash tussen beschavingen, arbeiders tegen elite. Dat dit soort sentimenten tegenwoordig grotendeels naar de achtergrond zijn verdwenen, neemt niet weg dat er op supportersniveau nog een behoorlijke rivaliteit heerst.
Plaagstootjes
Een rivaliteit die zich voorafgaand aan de derby vooral uit in plaagstootjes van Boys naar ZAC. Plaagstootjes gericht op ZAC-trainer John Beijen, die op sociale media voorbij komt als speler in het groenwit van Boys en in een Zwolsche Courant-artikel van jaren geleden, opgevoerd als een echte ‘Boys-man’. "Ik heb daar geen enkele moeite mee. Vind het mooi als mensen daar zoveel werk in stoppen", zegt Beijen.
Vuurwerk
Dat de supporters van Zwolsche Boys meer hebben uitgekeken naar de clash dan die van ZAC, is te zien bij de spelersopkomst. Het welkomstcomité bestaat (ook in de tweede helft!) uit harde knallen en groene rook, heel veel groene rook. Een enorme stimulans, zo zegt Boys-aanvoerder en matchwinner Roy Super na afloop. "Die gasten regelen van alles. Gooien wedstrijden om, vragen baaldagen aan. Dan mag je er niet met de pet naar gooien", vindt de man die zich door een geweldige volley van bijna dertig meter tot matchwinner kroont. Opnieuw zijn er knallen en groene rook. Het mag wat kosten. De scheidsrechter wacht tot het lawaai is verstomd en de rook is verdwenen voordat hij ZAC opnieuw laat aftrappen. "Jongens zijn nog naar België gereden om daar vuurwerk te kopen", weet Boys-trainer Jan Verheijen.
Vijandelijkheid
Verheijen, die ook jaren als trainer van ZAC werkte, weet dat de derby op spelersniveau geen vijandelijkheid meer oplevert. "Het is wel fel, maar er worden geen rotschoppen uitgedeeld. Die jongens komen elkaar vanavond weer tegen in de stad. Die van ons lopen dan met de borst vooruit", weet de trainer.
Van vijandelijkheid in de bestuurskamer is ook geen sprake, ook al heeft ZAC de reikende hand van Zwolsche Boys een paar jaar geleden afgeslagen. Redenen voor een fusie waren er op logistiek niveau, maar de meer dan duizend leden tellende vereniging van Jo van Marle en Bep Bakhuys voelde de noodzaak tot samengaan met de kleine buurman niet.
De rivaliteit moet dus gezocht worden in ‘de hoek’ van de supporters. Letterlijk en figuurlijk. Hoofdschuddend kijken sommigen van ZAC naar de hoek waar die gasten van Zwolsche Boys voortdurend kabaal maken, waar homo nog ‘gewoon’ een scheldwoord is (gericht op spelers van ZAC, de scheidsrechter of de grensrechter) en waar vuurwerkresten een smeulend vuurtje vormen, dat brandende wordt gehouden doordat kleine kinderen er afval bij gooien.
Vijf uur
"Zoveel publiek, vuurwerk, al die rookpotten. Als tegenstander is dat toch ook mooi? Wij wilden eigenlijk om vijf uur spelen om zoveel mogelijk toeschouwers te trekken, maar ZAC blijkbaar niet", zegt Super, die ‘zijn’ supporters de hele wedstrijd hoorde. In de uitwedstrijd aan de andere kant van het sportpark was het vorig jaar niet veel anders. "Het zou mooi zijn als ZAC dat hier ook zou doen. Dan krijg je toch een geweldige sfeer?"
Beijen had het ook wel mooi gevonden, zegt hij zondag. "Door omstandigheden, agenda’s van spelers, kon dat niet", zegt Beijen, die ook genoot van de uitgelaten sfeer. Dat er voornamelijk Boys-supporters te horen waren, veroordeelt hij niet. “Bij ZAC leefde het wel degelijk, maar die van ons beleven de wedstrijd op een andere manier. Voor hen horen die uitingen er niet bij”, aldus Beijen, die het na afloop nog even aan de stok kreeg met Boys-doelman Nick Bouwman. "Eigenlijk was er niks aan de hand", zegt Beijen de volgende dag. "Ik ben ‘s avonds ook nog even in de kantine geweest en dat waardeerden ze ook. Het was een mooie dag, het resultaat was het enige smetje."
