(door Mark de Rooij)
'S-HEERENBROEK - HTC grijpt de eerste kans die het krijgt om kampioen te worden in de vierde klasse D door met 0-4 te winnen van ‘s-Heerenbroek. Het is de eerste titel in 35 jaren voor de tuinders, die na zes seizoenen in de kelder terugkeren in de derde klasse.
Het gebeurt in een wedstrijd die HTC langzaam maar zeker naar zich toetrekt en die de koploper na een uur spelen beslist als Stan Wissink 0-3 scoort na een mooie combinatie met zijn neef Sven de Weerd. Het is de eerste of tweede goal van de middag van de topscorer, die de 0-1 net wel/niet op zijn naam kan schrijven. Wissink is alert bij de rebound van een lage vrije trap van Daan Wissink (geen familie), maar de bal wordt als laatste aangeraakt door ‘s-Heerenbroek-verdediger Sander Wennemers. Na de 0-2 van Jeroen Pap -een wonderschone treffer, maar daarover later meer- stormt ‘s-Heerenbroek naar voren, maar met een messcherpe counter gooit HTC de wedstrijd in het slot. Mirchello Martina maakt er later nog 0-4 van.
Stan Wissink, er zijn maar weinig spelers die in hun eerste seizoen zo’n onuitwisbare indruk maken als de van ZAC overgekomen spits. Tegen ‘s-Heerenbroek legt hij nummer 24 van dit seizoen in het mandje. Zijn eerste seizoen bij een andere club dan ZAC brengt hem alles waar hij op gehoopt had, en meer. “Je komt met een doel, maar dat het je dan zo waarmaakt. Dat had ik niet verwacht. Ik dacht dat we een stabiele middenmoter zouden zijn, maar WE hebben laten zien dat we de beste van deze klasse zijn”, aldus Wissink. Ook zijn eigen productie overstijgt zijn verwachtingen. “Ik weet dat ik het kan, maar ik had niet verwacht er 24 in te schieten en zo’n belangrijke pion te worden. Dat laatste laten ze me hier ook regelmatig weten en dat is mooi.”
Wissink speelde bij ZAC nog regelmatig onder Egbert Kragt, maar onder John Beijen slonken zijn kansen. In 2018 verliet hij met pijn in het hart ZAC, waar zijn beste vrienden spelen. Zoals Joey Groen, ook een speler die onder Beijen niet zoveel aan spelen toekomt, en zich bij HTC zou kunnen ontplooien. “Wie weet, maar daar ga ik verder niks over zeggen”, zegt Wissink, die langs de kant een vijftien man tellende ZAC-delegatie ontwaart en dat hartstikke mooi vind. “Ik heb daar mijn hele leven gespeeld. Ik ken al die jongens.”
Achter het standbeen langs
Wissink mag dan de man van het seizoen zijn bij HTC. In de kampioenswedstrijd steelt noeste werker Jeroen Pap de show. Met een inzet achter het standbeen langs passeert hij de keeper bij de eerste paal. “Gewoon achter het standbeen langs“, grijnst Pap, alsof hij ze wekelijks zo maakt. Maar het is pas zijn eerste competitiedoelpunt ooit in het eerste elftal! Pap is basisspeler in de kampioensploeg van Joop van Dijk, maar trainer en speler konden lange tijd niet door één deur. Bij de komst van Van Dijk, in 2016, raakte hij zijn positie kwijt en na wat woorden met de trainer, vervolgde hij zijn weg in het tweede. “Voor dit seizoen wilde hij - we hebben een goed gesprek gehad- er toch weer bijkomen en dan zie je dat het een goede, belangrijke speler is die heel goed in het collectief past. Geweldig hoe hij die bal binnenschiet, met zoveel vertrouwen”, zegt Van Dijk.
Stijgende lijn
Sinds de komst van Van Dijk ging het ieder seizoen beter met HTC, dat na de degradatie in 2015 twee keer als elfde eindigde in 4C. Na een achtste en zesde plaats onder Van Dijk, werd dit seizoen een mega stap voorwaarts gezet. “Vorig jaar stond de organisatie al redelijk. Voor dit seizoen kregen we er een paar spelers bij met scorend vermogen. Stan Wissink natuurlijk die hier zijn 24ste maakt. Vanaf wedstrijd twee hebben we bovenaan gestaan en dat geeft vertrouwen.”
