(door Mark de Rooij)
ZWOLLE – Hoewel sport op dit moment betrekkelijk is, raakt de coronacrisis onder meer het amateurvoetbal in het hart. Teams die op weg waren naar een kampioenschap zien een heel seizoen in duigen vallen en dat is even slikken. In Zwolle is WVF de grootste pechvogel.
In het laatste weekeinde dat er nog gevoetbald werd (7 en 8 maart) zag WVF het gat met Hulzense Boys oplopen tot acht punten in de tweede klasse H. Met nog negen wedstrijden te gaan lag de ploeg dus op pole-position voor het eerste kampioenschap sinds 1997/1998. Het bericht van Jan-Dirk van der Zee, directeur-bestuurder amateurvoetbal van de KNVB, om het seizoen als niet gespeeld te beschouwen en dus zonder kampioenen en degradanten, kwam dus best even binnen op sportpark De Weide Steen en bij Marcel van der Steege.
“Door het niet uitspelen van de competitie hebben we geen eindstand op basis waarvan we vinden dat we een eerlijke promotie/degradatie kunnen toepassen. We zijn van mening dat dit het meest eerlijke en heldere besluit is. En we realiseren ons dat dit voor sommige teams prettig is, voor anderen niet. Dat laatste is uiteraard zeer spijtig”, aldus de KNVB.
Hoewel voetbal ook voor de WVF-trainer betrekkelijk is op dit moment, waren het toch spannende weken, in afwachting van het besluit. Ergens hoopte de ervaren coach, die na tweede plaatsen met Go Ahead Kampen, WHC en DETO op weg was naar zijn eerste kampioenschap, dat de KNVB iets anders zou besluiten.
“Ten eerste: voetbal is de belangrijkste BIJzaak in het leven. In dat perspectief moet je alles bekijken. Je bent nu met heel veel andere dingen bezig dan met voetbal. Ik heb een moeder van 86 bijvoorbeeld”, begint Van der Steege.
“Maar toch: voetbal is wel een groot deel van het leven. Ik sprak een aantal supporters en het wordt erg gemist. Het voetbal, de kantine, de gezelligheid. Zelf mis ik het spelletje ook, de lichamelijke inspanning, het samen toewerken naar. Er valt wel wat weg...”, merkt Van der Steege.
“Het is nooit leuk om te horen. Je had toch de stille hoop dat er werd gekozen voor een optie met 'een kampioen en één degradant' of voor een stand op basis van de eerste seizoenshelft. Dat laatste had ik an sich wel rechtvaardig gevonden. Iedereen heeft dan één keer tegen elkaar gespeeld”, stelt Van der Steege, die met WVF halverwege al vier punten los stond.
'Altijd winnaars en verliezers'
“Wat de KNVB ook zou besluiten. Er waren altijd winnaars en verliezers geweest. Volgens mij is dit het meest eerlijke besluit. Je kunt het niet voor iedereen goed doen”, denkt Edwin van Nijen, trainer van Be Quick '28. Zijn ploeg beleefde een moeizaam seizoen, maar door een 3-2 overwinning op IJVV in de laatste speelronde stond Be Quick net boven de degradatiezone. “Ik heb nooit de angst gehad dat we uit de tweede klasse zouden vallen. Dat gevoel heb ik helemaal niet gehad.”
'Geen sprake van opluchting'
Als WVF de verliezer is van het KNVB-besluit, kan ZAC als de nummer één-na-laatst in 2H worden bestempeld als een winnaar. Van opluchting wil ZAC-trainer John Beijen echter niets weten. “Nee, integendeel. Op basis van de ranglijst kun je zeggen dat het gunstig is voor ons, maar dat is wel het laatste waar je aan denkt op dit moment. Het is niet zo dat wij hoopten dat we niet meer zouden spelen”, aldus Beijen, die denkt dat het besluit van de KNVB om geen kampioenen en degradanten uit te roepen de minst slechte optie is. Maar natuurlijk begrijpt hij de teleurstelling hierover bij bijvoorbeeld WVF, een ploeg waarmee hij zelf twee keer net naast de titel greep in de zes seizoenen dat hij er trainer was. “Voor die mensen is het hartstikke jammer en sneu. Ze staan niet voor niets bovenaan.”
