(door Mark de Rooij)
ZWOLLE – Het gevaar van de degradatiepoule is na de 1-3 nederlaag tegen SV Land Taurus tastbaarder dan de hoop op de play-offs voor Coníche Topvolleybal Zwolle.
Na handhaving in het eerste seizoen is de doelstelling voor het tweede seizoen, bereiken play-offs, nog wel binnen handbereik, maar alleen omdat de nummer zes, TalentTeam Papendal, na de reguliere competitie uit de stand wordt gehaald. Hoop doet leven, en dus spreekt speler/coach Thijs van Noorden na afloop van de teleurstellende pot in het Landstede Sportcentrum in mogelijkheden, realistisch of niet. “Het wordt wel steeds spannender. We hebben nog vier potjes te gaan en spelen tegen Lycurgus en Orion. Daar rekenen we niet op punten, maar daarna krijgen we Prins. Die moeten we winnen.” Zaanstad, Inter Rijswijk en inmiddels ook Prins zitten Zwolle, dat zo goed aan het seizoen begon, op de hielen en ruiken bloed met het pittige Zwolse programma voor de boeg. De laatste wedstrijd is op 10 februari tegen SSS.
Denken in mogelijkheden in plaats van tekortkomingen en de lat hoog leggen (want dat is topsport). Zo gaat de zelfsturende Zwolse formatie door het leven. Na de realistische doelstelling van handhaving werd de lat voor dit seizoen erg hoog gelegd. Te hoog, vermoedden sommige betrokkenen aan het begin van deze jaargang al. Van Noorden verklaart de gedachtegang. “Top zes zou heel mooi zijn. Lukt dat niet dan is er geen man overboord en bouwen we gewoon rustig verder. Dit is pas ons tweede jaar en we zijn in ieder geval al een stuk verder dan vorig jaar.”
De conclusie dat Zwolle nog een behoorlijke maat tekort komt op een ploeg als Taurus, de huidige nummer vijf, is pijnlijk voor degene die op een spannende pot met een gelijkwaardige opponent rekenen. Twee sets lang (20-25, 25-23) blijkt die vergelijking gerechtvaardigd, maar daarna leidt de Zwolse grilligheid tot een overdaad aan slordigheden. Taurus hoeft geen bijzonder goed volleybal te spelen om ver weg te lopen in de derde set (14-25). In de vierde set kan Zwolle ook geen vuist meer maken.
Van Noorden houdt de moed er zoals altijd nog wel in, ogenschijnlijk in ieder geval, maar de verbale ‘oppeppers’ na een gewonnen punt staan in contrast met de wijze waarop de ploeg zich in de vierde set als een weerloos lammetje naar de slachtbank laat leiden. Fouten in de passing nemen de overhand en blokkerend hangt Zwolle steeds minder vaak in de weg. Geen moment zit een vijfde set erin. Met 18-25 gaat de wedstrijd naar Taurus, waar Tom van den Bogaard een fijne avond beleeft. Twee jaar lang speelde Van den Bogaard in Zwolle en aan die tijd denkt hij nog altijd met veel plezier terug. Hij maakte de laatste twee seizoenen van ‘Strikwerda’s Succesperiode’ mee. “Prachtige tijden, ik heb hier heel leuke wedstrijden gespeeld”, aldus Van den Bogaard, die meer van Zwolle had verwacht deze avond. “Het spelpeil en de energie die ze erin stopten, dat viel me wat tegen. Het blijft bijzonder om in deze mooie hal te spelen, maar ik had meer strijd verwacht. Dat heb ik wel wat gemist”, aldus de speler die twee jaar geleden bij Taurus terugkeerde op het oude nest.
Het is niet helemaal eerlijk, vindt Van Noorden, om Topvolleybal Zwolle en SV Land Taurus met elkaar te vergelijken. Het gat is aanzienlijk groter dan de twee plaatsen verschil op de ranglijst doen vermoeden. Maar dat is geen schande, stelt Van Noorden. “Daar hoeven we ons niet voor te schamen. Zij zijn al vijf, zes jaar samen en zijn dus een stuk stabieler. Dit is ons tweede jaar. Dat we niet onderaan staan, is op zich al mooi meegenomen. Maar het verschil tussen de bovenkant en de onderkant van de middenmoot is groot.”
