(door Mark de Rooij)
ZWOLLE - Tijdens zijn loopbaan liet Lodewijk de Vries (37) al liever zijn voeten spreken dan zijn mond, en woensdagavond bevestigde de inmiddels gestopte doelpuntenmachine zijn bijnaam als ‘man van weinig woorden’ toen hij in het zonnetje werd gezet tijdens de uitreiking van de Salverda Trofee. Een prima idee, vindt De Vries het om anderen over hem aan het woord te laten.
Het was Folly van Dam die het talent van De Vries onderkende en hem in 1995 van SV Zwolle naar FC Zwolle haalde. Veertien jaar was Loki toen. "Een sterke speler met een enorm goed schot. Niet erg snel, maar wel met een heel goed inzicht", zegt Van Dam, destijds coördinator jeugdopleiding en hoofd scouting van de profclub. De Vries speelde vier jaar voor de FC en zat in zijn laatste seizoen acht keer op de bank bij de hoofdmacht. Tot een debuut kwam het niet. Dat had vooral met geld te maken. "Als hij zou spelen, moesten wij een bedrag over maken aan zijn eerdere clubs voor opleidingskosten. Dat heeft hem toen denk ik zijn debuut gekost. Financieel stond FC Zwolle er niet heel goed voor." Van Dam noemt het jammer dat De Vries vervolgens voor ESC koos, maar begreep het wel. "Als hij nog een jaartje geduld had gehad, had hij denk ik wel zijn debuut gemaakt. Ik had hem graag in het betaald voetbal bij Zwolle gezien." De Vries zag het niet zo zitten om in het tweede elftal, 'voor tien-twaalf man', zijn wedstrijdjes af te werken en kon in Elburg bovendien aardig verdienen. Na een jaar ESC in de eerste klasse vertrok hij naar hoofdklasser VVOG.
Edwin van Egteren (43) keek daar zijn ogen uit. De makkelijk scorende spits moest zelf altijd hard werken om te doen wat hij deed op het veld, maar zag in De Vries een puur talent. “Hij had zulke specifieke kwaliteiten. Bijna volmaakt tweebenig, zijn inworp, het schot”, aldus de spits die met De Vries als linksbuiten een goed duo vormde bij VVOG. “Hij was ook razendsnel op de eerste meters. Dan ging hij buitenom en gaf die een voorzet of hij ging binnendoor en dan vuren. Hij kon van alle hoeken en standen schieten, en altijd op doel. Ik heb geen speler gezien met een betere trap. Hij stond toen ook nog volop in de belangstelling van het betaald voetbal.” Een proefperiode bij FC Utrecht en FC Groningen liep op niets uit voor De Vries.
Van Egteren speelde later bij VVOG samen met de huidige PEC Zwolle-captain Bram van Polen. “Als je me toen had gevraagd wie er meer kans had om betaald voetbal te halen, had ik Lodewijk gezegd. Hij had het in zich. Ik heb zelf het maximale uit mijn carrière gehaald, maar bij hem had er meer ingezeten.”
'Roy Makaay van het amateurvoetbal'
“Ik heb nog nooit iemand zo zien afwerken", zegt Iwan van der Vegt (43), die met Loki samenspeelde bij ESC (03/04), Falabella (04/05) en SV Zwolle (06/07 en 07/08). "Echt alles op doel. Ook op de training. De Roy Makaay van het amateurvoetbal”, aldus de lange spits, die zelf naar eigen zeggen altijd bloedfanatiek was. “Hij was daarin wat gemakzuchtiger. Ik kon me kwaad maken, hij haalde dan z’n schouders op.” Toen Van der Vegt stopte om assistent te worden van trainer Patrick Wijsman bij SV Zwolle, vertrok De Vries naar Dieze West. Een spraakmakende overstap waar ze op sportpark Marslanden niet over waren te spreken. Wijsman was maar wat blij met zijn topscorer en zag hem niet graag naar de concurrent vertrekken. “Een paar dagen voor de overschrijving raakten we hem kwijt. Op dat moment heb ik hem dat wel kwalijk genomen, maar ik begrijp het nu wel”, aldus Wijsman, die Loki enorm veel mooie doelpunten zag maken. "Ik heb hem eigenlijk nooit een lelijke goal zien maken. Regelmatig scoorde hij ook van grote afstand. Dat was geen toeval, want hij keek altijd waar de keeper stond. Iwan deed dat trouwens ook.” Wijsman noemt De Vries een bescheiden jongen, die wel hechtte aan zijn status als doelpuntenmaker. “De Salverda Trofee was altijd een doel voor hem.”
'Als hij ging, was-ie weg'
Tim Benes (28) speelde samen met De Vries in diens allerlaatste seizoen bij Zwolsche Boys. Hij noemt de uitwedstrijd tegen ZAC (1-3) als voorbeeld van zijn stelling dat De Vries qua niveau nog altijd één van de, zo niet de beste speler was. "Hij scoorde twee keer en gooide er op het laatst nog een sprint uit. Hij liep niet zo veel meer, maar als hij ging, was-ie weg. Als hij echt had gewild, had-ie denk ik nog wel een jaar doorgekund, maar aan de andere kant sloeg hij de dinsdagtraining meestal over omdat-ie helemaal 'vast' zat. Dan ging-ie wat uitlopen." Benes is heel benieuwd hoe De Vries het volgend seizoen gaat doen als assistent-trainer van Zwolsche Boys. "In het veld was hij niet iemand die veel coachte, maar buiten het veld sprak-ie wel regelmatig met spelers. Ik denk dat er wel een trainer in hem schuilt."
'Had meer in gezeten'
"Ik denk dat er meer in had gezeten", zegt De Vries terugkijkend op zijn loopbaan. "Achteraf gezien had ik misschien andere keuzes gemaakt, had ik iets meer geduld moeten hebben bij FC Zwolle. Maar gedane zaken nemen geen keer. En dan had ik ook niet zoveel doelpunten gemaakt. Ik heb een mooie carrière gehad."
Doelpuntenstroom
De Vries scoorde altijd en overal en kwam tot 288 competitiedoelpunten bij zeven verschillende clubs (ESC, VVOG, Alcides, HSA Falabella, SV Zwolle, Dieze West en Zwolsche Boys). Met beker- en nacompetitieduels erbij staat de teller op meer dan 300. De mooiste nacompetitietreffer was in 2017, toen De Vries Zwolsche Boys in blessuretijd naar de derde klasse schoot. In de reguliere competitie had hij er toen al 35 gemaakt.
Dat kunststukje flikte hij ook in 2011/2012. Voor Dieze West kwam hij toen tot 35 goals in de derde klasse. Met Dieze West klom De Vries in zes seizoenen van de derde klasse naar de hoofdklasse.
