(door Erik-Jan Berends)
ZWOLLE – “Nee, dit heb ik niet eerder gedaan. Wel toneel, maar niet ‘alleen’ op het podium met een bandje”, vertelt Johnny de Mol. Op donderdag 17 oktober staat hij met zijn show ‘Hier is de Mol!’ in Theater de Spiegel.
“Het is inderdaad een verwijzing naar mijn televisieprogramma ‘Waar is de Mol?’”, zegt hij lachend. “Als mensen me zien, zeggen ze vaak al gekscherend ‘Ik weet waar ie zit’.” De aanleiding voor zijn stap naar het theater zijn De Mol’s ervaringen op het Griekse eiland Lesbos, waar de vluchtelingproblematiek zijn ogen opende. “Dat dat mogelijk is op een paar uur vliegen en waar allemaal vrijwilligers staan te helpen in plaats van landen. Ik kreeg het advies niet bij De Wereld Draait Door te gaan zitten, omdat ik daar in drie minuten mijn verhaal niet kan vertellen. Over wat ik heb gezien, heb ik lezingen op scholen en bedrijven gehouden over medemenselijkheid. Daarbij merkte ik dat mijn boodschap heel goed overkwam. Ik snap dat veel mensen met vragen zitten en hun twijfels hebben. Daarom vind ik het mooi om ze te helpen hun blik te verruimen. Het gaat me erom dat we omzien naar elkaar en de handen uit de mouwen steken, zeker niet dat iedereen ineens GroenLinks moet stemmen ofzo. Natuurlijk kan ik niet bij iedereen in de portemonnee kijken en het wordt me wel eens verweten dat ik gemakkelijk praten heb. Maar waar het mij om gaat is tijd en aandacht en dat kunnen we toch allemaal wel geven?”
In de voorstelling speelt De Mol daarmee, samen met zijn publiek. “Voor aanvang ben ik in de foyer om mensen te verwelkomen en na de voorstelling ben ik er ook om vragen te beantwoorden. De hoofdlijnen komen uit mijn ervaringen op Lesbos en van mijn stichting het Vergeten Kind. Die wissel ik af met verhalen, foto’s en filmpjes over die gekke familie van mij en een aantal liedjes. Liedjes die ik zelf heb geschreven en covers. Zo zing ik het nummer ‘Mama’ dat Julia Schellekens zong voor haar moeder Saskia Noort voor de powervrouwen van Nederland.” Johnny de Mol als zanger? “Ja, ik vind zingen toch eigenlijk wel heel leuk. En Guus Meeuwis zei me ooit: als je vanuit je hart zingt, kan het eigenlijk niet mis gaan. In ieder geval is het mijn bedoeling dat het publiek met een goed gevoel de deur uitgaat en met hopelijk een gevoel van ‘Oh ja, er woont hier een oud vrouwtje in de straat waarvan de man pas is overleden. Laat ik daar eens even een bakkie gaan doen’.”
Ook in Nederland is op het gebied van medemenselijkheid volgens hem genoeg te doen. “Mijn moeder (Willeke Alberti, red.) zet zich in voor ouderen, mijn nicht Linda voor arme mensen en samen met mijn moeder maak ik me sterk voor mensen met een beperking. Dat doen we zonder belerende vinger. Naar iemand luisteren waarvan ik kan groeien, inspireert me. Niet als iemand zegt wat ik moet doen.”
Het is opvallend dat De Mol kiest voor theater in plaats van televisie, waar hij toch een veel groter bereik zou hebben. “Theater is voor dit thema dé plek wat mij betreft”, legt hij uit. “Het geeft een moment waarop je het achterste van je tong kan laten zien. In lezingen bereik je minder mensen, maar je bereikt ze wel veel beter. Je kan de diepte in. Ik geniet van mensen en presenteren. Verder heb ik niets met social media. Het is ooit ontwikkeld om te verbinden, maar ik heb het idee dat het mensen juist meer uit elkaar drijft. Laten we deze avond daarom lekker samen beleven. Ik verwacht een mooie, interactieve voorstelling echt letterlijk voor jong en oud met hopelijk een gemêleerd publiek.”
Bezoek voor kaarten
www.zwolsetheaters.nl.
