De Swollenaer

Zaterdag, 23 november 2024

Nieuws uit Zwolle en omstreken

Vrouwen in meerderheid bij 'regen' van zes koninklijke onderscheidingen in Zwolle

Vrouwen in meerderheid bij 'regen' van zes koninklijke onderscheidingen in Zwolle
Foto: Pedro Sluiter
Redactie: Erik-Jan Berends

BINNENSTAD - Burgemeester Henk Jan Meijer heeft woensdagmorgen in de raadzaal van het stadhuis ter gelegenheid van Koningsdag een Koninklijke onderscheiding uitgereikt aan zes Zwollenaren.

Drie van hen zijn benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau en drie tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Bijzonder is dat dit jaar vrouwen in de meerderheid zijn. Hieronder staan de gedecoreerden en de motivatie voor toekenning van de onderscheiding.

Johanna Huiskamp-Beumer (84) is benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau.

‘Van begin jaren tachtig tot begin jaren negentig van de vorige eeuw vonden vanuit wijkgemeente 2 van de toenmalige Hervormde Gemeente Zwolle de zogenoemde Bijbel- en gesprekskringen plaats. Mevrouw Huiskamp hielp haar, inmiddels overleden, echtgenoot met de voorbereiding hiervan, fungeerde als klankbord en op de bijeenkomsten zelf had zij een ondersteunende inbreng. Ook was de verzorging van de inwendige mens bij haar in goede handen. In serviceflat Arcadia in de wijk Dieze neemt zij op vrijwillige basis sinds 1997 de organisatie van de weeksluiting voor haar rekening. Een voorganger van één van de protestantse kerken leidt dan een kerkdienst, speciaal voor en afgestemd op de bewoners van Arcadia. Mevrouw Huiskamp betrekt de bewoners van Arcadia actief bij de weeksluitingen. Tevens draagt zij breder bij aan hun welbevinden door informatie over hun welzijn aan de medewerkers van de serviceflat te geven en te bespreken. De Protestants Christelijke Ouderenbond (PCOB), afdeling Zwolle, heeft in serviceflat Arcadia meerdere leden. Periodiek geeft de afdeling een ledencontactblad uit. Mevrouw Huiskamp verzorgt daarvan vanaf 1997 de bezorging.’

Fenny Oonk-Nijkamp (74) is benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau.

‘Via haar werk bij de Arbeiderspers raakte mevrouw Oonk in 1964 betrokken bij het bestuur van de plaatselijke afdeling van de VARA. Zij was secretaris van de afdeling Zwolle c.q. IJssel-Vecht en later ook van het district Overijssel. Van 1997 tot 2003 zat zij in het regiobestuur van de regio Midden-Oost Nederland. In diezelfde periode had zij zitting in de VARA verenigingsraad. Vanaf 1965 was mevrouw Oonk lid van de Christelijke Zang- en Oratoriumvereniging ‘De Nieuwe Ster’. Vanaf 2000 bekleedde zij ook de functie van secretaresse van het koor. Zij is een van de belangrijkste vrijwilligers van de vereniging. Zij houdt niet alleen zeer zorgvuldig de administratie en de ledenadministratie bij, maar heeft ook oog voor de mensen achter de papieren. Zij is betrokken bij de organisatie van de jaarlijkse rommelmarkt, en bij de organisatie van concerten. Vanaf 2001 zet mevrouw Oonk zich ook in als secretaris van de bewonersvereniging Spui/Biesboschflats in de Aa-landen. Zij behartigt de belangen van de bewoners van deze twee flats met 320 woningen. Naast de organisatie van lokale activiteiten als de Burendag, het jeu-de-boules-toernooi en de sjoelcompetitie, verzorgt zij de plantenbakken en zorgt zij ervoor dat nieuwe bewoners worden bezocht.’

Rie Strijker-Beekman (80) is benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau.

‘Mevrouw Strijker begon in 1984 als presentatrice bij de Overijsselse Ziekenomroep (de O.Z.O.) met het presenteren van een verzoekplatenprogramma voor woonzorgcentrum ‘De Wissel/Berkumstede’ in Zwolle. Al 33 jaar lang staat zij garant voor de plaatjes en de praatjes. Zij haalt muziekverzoeken en verhalen op bij bewoners, zoekt platen en cd’s erbij en neemt samen met technici het verzoekprogramma op. Vanaf 2002 is mevrouw Strijker lid van de vereniging Vrouwen van Nu. Zij werd al gauw ook bestuurslid. Na een korte periode als algemeen bestuurslid en vicevoorzitter werd zij voorzitter van de afdeling Zwolle. Zij zette zich in die periode (van 2007-2013) in voor een sterke verbetering van de werksituatie. Veel bestuurswerk werd aanvankelijk nog met de hand gedaan, het was net voor het digitale tijdperk. Uitnodigingen moesten naar de drukker worden gebracht, daarna worden gevouwen, dan naar de contactvrouwen in de wijk worden gebracht of per post worden verstuurd. Mevrouw Strijker was vooral uitvoerend bezig om alles draaiende te houden. Toen de vereniging in 2011 haar 80-jarig bestaan vierde, verzette zij veel extra werk om het lustrum voor de leden te laten slagen.’

Gezina Middag-van Dijk (68) is benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.

‘Ook mevrouw Middag is nauw betrokken bij de vereniging Vrouwen van Nu. Sinds 1984 is zij lid en van 2005 tot en met 2010 was zij bestuurslid van de afdeling Zwolle. In 2006 werd zij penningmeester en in 2010 secretaris. In die periode ontwikkelde zij voor de afdeling een boekhoudprogramma. Daarnaast was zij betrokken bij de invoering van een landelijk boekhoudprogramma. Van 2009 tot 2015 was zij penningmeester in het Provinciaal Bestuur, het PB, van Vrouwen van Nu Overijssel. Bijna 25 jaar was mevrouw Middag lid van de Soroptimist International Club Zwolle. In die tijd zette zij zich als betrokken lid op velerlei manieren in voor de doelstellingen van de organisatie. Van 1996-2001 zette zij zich in als penningmeester van de Projectenbank van de Soroptimisten. Dat onderdeel werft fondsen voor lokale, nationale en internationale projecten die de organisatie wil ondersteunen. Sinds februari 2008 is mevrouw Middag een zeer gewaardeerde vrijwilliger bij Sensoor, voorheen de Telefonische hulpdienst. Ook is zij betrokken bij De Splij+, een regeling die in 2011 is opgericht om particuliere eigenaren te ondersteunen in aanleg, onderhoud en herstel van waardevolle landschapselementen. Vanaf 2013 is zij notulist en tweede penningmeester van Splij+. Vanuit haar opleiding als landschapsarchitect levert zij een waardevolle bijdrage aan de doelstelling van deze stichting. Dat deed zij ook als waterschapsbestuurder van het Waterschap Groot Salland, waarbij zij als ingezetene uit Zwolle en omgeving betrokken was.’

Ying-Kao Chan (67) is benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.

‘Opgegroeid en opgeleid tot onderwijzer in China kwam de heer Ying-Kao Chan in 1977 naar Nederland. Hij ontpopte zich voor sociaal-maatschappelijke organisaties en de gemeentelijke overheid tot een bijzonder waardevolle gesprekspartner. Hij staat open voor nieuwe ontwikkelingen en weet integratie door wederzijds begrip te stimuleren. In 1992 richtte de heer Chan, samen met zijn broer een Chinese school op in Zwolle, voor lessen Mandarijn en Kantonees. Met behulp van gemeentelijke subsidie kon de school gedijen. Na een crisis in 2007 maakte de school een doorstart. Op de school wordt onderwezen in Mandarijn voor beginners en gevorderden. De school telt nu zo’n 160 leerlingen in verschillende leeftijdscategorieën, zowel Chinezen als Nederlanders. In 2000 richtte de heer Chan Vereniging het Zonnetje op, waarvan hij tot vandaag ook voorzitter is. In de afgelopen zestien jaar organiseerde hij meer dan veertig voorlichtingsbijeenkomsten over de meest uiteenlopende, vaak actuele onderwerpen. In nauwe samenwerking met de gemeente, zorginstellingen en sociaal-maatschappelijke organisaties zorgt hij ervoor dat Chinese ouderen toegang krijgen tot gezondheidszorg en ouderenzorg. Ook is hij intermediair voor het allochtone steunpunt Mantelzorg van ZwolleDoet! Het Zonnetje slaagt er ook in taboes te doorbreken als het gaat om ouderenmishandeling en problemen op school of in de buurt.

In 2010 benaderde de heer Chan het gemeentebestuur van Zwolle om mogelijkheden te verkennen voor een Chinese begraafplaats in de stad. Na een jarenlange en intensieve voorbereiding kon de Chinese begraafplaats in Zwolle worden geopend op 27 juni 2016. Met 230 graven is het de grootste Chinese begraafplaats van Nederland, met een landelijke functie en uitstraling. De heer Chan heeft de Zwolse Chinese gemeenschap - lokaal, regionaal en landelijk - op de kaart gezet. Bovendien betrekt hij andere allochtone groeperingen zoals de Turkse, Indonesische en Irakese gemeenschap bij zijn initiatieven.’

Annemiek Vroom (36) is benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.

‘Mevrouw Vroom lijdt aan de zeldzame en ernstige ziekte Osteogenesis Imperfecta (OI), een aangeboren steun- en bindweefselaandoening. Deze ziekte is voor haar een enorme drijfveer. Aanvankelijk via haar onderneming Social Consultancy en later en nog steeds via haar eigen Stichting Ikone zet zij haar brede kennis en ervaring optimaal in voor kwaliteitsverbetering en vernieuwing in de zorg. Zij heeft haar eigen ervaring als zorggebruiker in combinatie met haar wetenschappelijke achtergrond en werkervaring als medisch socioloog neergezet als expertise met professionele waarde. Zij is een voorvechter van het zogenaamde ‘patiënt inclusief’-denken en doen, waarbij de patiënt zelf de regie over het eigen leven heeft en houdt. Zij vervult die voortrekkersrol als bestuurslid, adviseur, pleitbezorger, inleider, publicist, coördinator en intermediair. Zij manifesteert zich als onafhankelijk denker en visionair; is conceptueel sterk, maar ook in staat de praktische vertaalslag te maken. Zij is een veelgevraagd spreker. Van haar grote netwerk maken zorginstellingen en patiëntorganisaties dankbaar gebruik. De aandacht en het geld verbonden aan de prijzen en onderscheidingen die zij krijgt, gebruikt zij voor verbetering van de kwaliteit van leven van mensen met een chronische ziekte. Voor de Vereniging voor Osteogenesis Imperfecta (VOI) heeft zij zich van jongs af aan ingezet. Aanvankelijk als bestuurslid en tot op heden als adviseur. Als patiënt, onderzoeker en vrijwilliger was zij tevens een drijvende kracht achter de realisatie van het OI Expertisecentrum van Isala, waar zij in 2011 ook haar afstudeerproject deed voor de studie Master Sociologie Gezondheid, Welzijn en Zorg. Dat onderzoek richtte zich op de kwaliteit van leven bij patiënten met OI. Binnen de vereniging MS Nederland gaf mevrouw Vroom uitleg over het project Wetenschap voor Patiënten (WvP). Doelstelling ervan was patiëntvragen op een toegankelijke manier te beantwoorden via verschillende filmpjes op YouTube. Na beëindiging van het project was er een bibliotheek aan filmmateriaal en werd het project omgevormd tot de stichting Wetenschap voor Patiënten. Een breed publiek krijgt nu blijvend op toegankelijke en eigentijdse wijze antwoord op patiëntvragen. In dit hele proces was de vrijwillige, professionele, intensieve en zeer betrokken inbreng van mevrouw Vroom van onschatbare waarde.’