ZWOLLE – “Leven met een verslaafde is soms een hele opgave. Als partner probeer je elke dag weer de boel te redden. Maar voor Sandra is het boek dicht”, meldt Tactus Verslavingszorg, dat aandacht vraagt voor partners van alcoholverslaafden.
Sandra haar man had een hoge functie in het bedrijfsleven. Maar daar werd hij ontslagen na drankgebruik. En ook thuis dronk hij veel. Sandra: “Direct nadat we gingen samenwonen, ontdekte ik dat hij veel dronk. Ik heb gezegd dat hij iets aan zijn verslaving moest doen; anders zou ik weer verhuizen.” Haar man liet zich behandelen, maar op de weg naar huis dronk hij al weer. Na een mislukte zelfmoordpoging vroeg hij Sandra ten huwelijk die hier door emoties overmand ja op zei. “Mits hij zich liet opnemen. Dat deed hij, maar het drinken ging gewoon door. Stiekem.”
Sandra stelde haar man wederom voor de keuze: opnieuw laten opnemen of einde relatie. Hij liet zich opnemen; op de helft van de behandeling vond hij het genoeg. Binnen een week dronk hij weer. Na nog een aantal incidenten schreef Sandra hem een brief. “Ik schreef hem dat ik wilde scheiden. Dat de maat vol was.” Op de brief volgde een loze belofte dat hij zich liet opnemen.
Begin januari kwam het sluitstuk van een periode vol gebroken beloften en pijnlijke confrontaties. “Op mijn verjaardag zou hij er om 10.00 uur zijn, maar uiteindelijk kwam hij pas om 17.00 uur. Bezopen. Ik heb hem weggestuurd.”
Het leven met haar alcoholverslaafde man was voor Sandra en haar dochter een hel. “Hij was constant dronken en eiste alle aandacht op. Bovendien was het nooit zijn fout; altijd had iemand anders het gedaan.” Ellende, liegen, manipuleren, kleineren; het hele scala kwam in die periode voorbij. “Hij liet me constant weten dat hij vond dat ik de mindere was in onze relatie, omdat hij veel geld had ingebracht; ik zag daar overigens nooit een cent van. Hij dreigde vaak met zelfmoord en was verbaal erg agressief. Maar het ergste was misschien wel de drama’s die hij in elkaar zette en vervolgens een week onvindbaar was. In één woord ondraaglijk.”
Uiteindelijk vroeg ze de scheiding aan en hoopt nu haar huis te verkopen om te ‘verdwijnen’ met haar dochter. “We verbreken alle banden en beginnen een nieuw leven. Ik wil niet dat hij ons kan vinden; ik ben bang voor wat hij ons kan aandoen.” Toch heeft ze vertrouwen in de toekomst. “We gaan een goed leven tegemoet zonder hem. Ik heb het jaren zonder hem gedaan en dat kan ik weer. Ik heb hem niet nodig.”
Tactus Verslavingszorg heeft niet alleen aandacht voor de verslaafde, maar ook voor de partner. Ook partners kunnen er terecht voor steun in de lotgenotengroepen van Intact Herstel en Zelfhulp voor verslaafden en hun naasten. Zie voor meer informatie www.intactherstelzelfhulp.nl en www.helpmijndierbareisverslaafd.nl.
