(door Christiaan Schutte)
STADSHAGEN – Er zijn veel manieren om je buren beter te leren kennen. Ze samen met hun geliefden en familie portretteren, is wellicht een van de meest originele. Ronald Kuijvenhoven deed het. Om omgekeerd te ontdekken dat als je de ander beter leert kennen dat een portret pas echt diepgang geeft.
“Het klinkt misschien wat zweverig, maar ik geloof dat ik echt de ziel van iemand probeer te vangen op het doek”, zegt de Zwollenaar. Staand voor een paar van zijn werken, die momenteel worden tentoongesteld in het Cultuurhuis Stadshagen, doet hij zijn verhaal uit de doeken.
Dat verhaal begon in 2013. In dat jaar startte Kuijvenhoven met zijn burenavontuur. Hij wist andere bewoners van de Genestetstraat waar hij woont voor zich te winnen. Het oorspronkelijke idee om ze te vereeuwigen op een levensgroot doek heeft hij inmiddels alweer geruime tijd losgelaten. In plaats daarvan heeft hij het werk opgedeeld in aparte werken. “Het is sowieso een stuk uitgebreider dan toen we elkaar in 2013 spraken. Toen had ik iets van veertien portretten. Nu zijn dat er 48.”
Die mogen dan wel niet allemaal in het Cultuurhuis hangen, ze geven wel een goed beeld van de productie. De portretten laten stellen zien, maar eveneens hele families. Kuijvenhoven maakte de werken op basis van soms meerdere aangeleverde foto’s. Voor een van de schilderijen gebruikte hij zelfs vier verschillende foto’s.
Kuijvenhoven: “Een foto vertelt alleen nog niet hoe iemand is. Daar probeer ik achter te komen in gesprekken.” De Zwolse kunstschilder, docent op Talentstad, lijkt er goed in te slagen een deel van het karakter over te brengen op het doek. Een moeder die je aandachtig opneemt, is volgens Kuyvenhoven inderdaad wat introvert. En een buurman op een ander doek die uitstraalt de rol van gangmaker op een feestje wel te passen, is in werkelijkheid ook een man met humor. Op weer een ander werk is Kuijvenhoven er in geslaagd om de onderzoekende blik van een baby die in zalige onwetendheid een nieuwe wereld inkijkt vast te leggen.
En dan is er nog het meest bijzondere werk dat dit is om een reden die zich niet laat raden. Een buurvrouw met haar drie kinderen vormen een idyllisch plaatje. Op het moment dat Kuijvenhoven ze schilderde wist hij nog niet dat die vrouw zijn nieuwe liefde zou worden. “In de Genestetstraat ben ik gescheiden en heb ik teven mijn huidige partner gevonden.”
Dat gezegd hebbende heeft elk (familie)portret uiteraard zijn eigen verhaal. Daarmee is het een momentopname in de geschiedenis van een gewone straat. Dat dit veel mensen aanspreekt, blijkt op twee manieren. Allereerst zijn er de straatgenoten van wie velen erg enthousiast zijn over het project en zich laten schilderen. Maar ook bij de gemiddelde toeschouwer maakt dit het nodige los. “Dat was tijdens de expositie in Stadkamer ook al het geval. Ik denk dat meespeelt dat mensen nu eenmaal graag kijken naar andere mensen”, aldus Kuijvenhoven.
Wat blijft is zijn wens om de serie portretten permanent onder te brengen in een publieke ruimte. Kuyvenhoven liet al eens weten ziekenhuis Isala een geschikte locatie te vinden. Het ziekenhuis grenst immers aan de wijk. “Maar ook een andere openbare plek zou prima kunnen”, besluit de kunstenaar.
De portretten zijn de komende weken nog te bewonderen in het Cultuurhuis. Ze maken deel uit van een grotere expositie, genaamd GROETEN UIT ….. die door kunstbemiddelaar Gea Bosscher is samengesteld. De andere kunstenaars zijn Alie de Boer uit Blokzijl met fotografie, Silene van Waveren uit Den Dolder met beelden, Margriet van Iersel- Melchiors uit Tilburg met schilderijen en Theo van Iersel, eveneens uit Tilburg met fotografie.
