De Swollenaer

Vrijdag, 22 november 2024

Nieuws uit Zwolle en omstreken

Juf Marij Humblet neemt na 38 jaar afscheid van basisschool de Wingerd

Juf Marij Humblet neemt na 38 jaar afscheid van basisschool de Wingerd
Foto: Erik-Jan Berends
Redactie: Erik-Jan Berends
(door Erik-Jan Berends)

ZWOLLE-ZUID – Marij Humblet krijgt donderdag een groot afscheidsfeest bij basisschool de Wingerd aan de Stokmeesterslaan. Ze heeft dan 44 jaar in het onderwijs gewerkt, waarvan 38 jaar bij de Wingerd.

“Ik zie er naar uit, maar denk dat ik de school ook heel erg ga missen”, vertelt ze. Humblet kwam vanuit het Limburgse Landraaf – ‘je weet wel, waar jaarlijks Pinkpop is’ – naar Zwolle. “Ik had mijn opleiding gevolgd aan de Pedac, de voorloper van de Pabo, in Heerlen. In die regio zaten toen vrij veel van deze opleidingen op een klein gebied. Toen ik na mijn afstuderen na een maand nog geen baan had, heb ik mijn grenzen maar snel verlegd.”

Ze kon aan de slag bij een dependance van de Geert Groteschool in Berkum. Zes jaar gaf ze daar les aan klas 1 en 2 . “Ik zat daar alleen met die twee klassen. De kinderen waren nog te klein om de afstand naar hoofdvestiging van de school te overbruggen. Op een gegeven moment is er een auto het gebouw binnengereden en is het gesloopt. Later gaf ik les aan groep 3 en 4 aan de Van Hille Gaerthéstraat.” De toenmalig directeur van de Geert Groteschool, solliciteerde naar een functie bij de Wingerd die aan de Stokmeesterslaan werd gebouwd. Humblet: “Hij vond het leuk als ik meeging en zo ben ik hier in 1980 begonnen. Op deze locatie zaten toen drie scholen: een openbare, een christelijke en een katholieke. Het was een mooie tijd, want we moesten alles nieuw opbouwen en organiseren. Eerst zaten hier alleen de lagere klassen en een kleutergroep. Naarmate de wijk groeide, zag je de school ook steeds groter worden; er kwamen ieder jaar een of twee groepen bij.”

In die beginjaren werkte Humblet veel samen met de andere scholen. De openbare basisschool verhuisde later naar Gerenbroek en christelijke basisschool de Bron zit er nog en heet nu de Zuidster. “Ja, ik heb heel wat lustrumfeesten meegemaakt”, vervolgt Humblet lachend. “Over twee jaar bestaat de school veertig jaar. Dan ben ik er vast wel weer bij alleen niet meer als lerares. Het is gewoon een heel leuke plek om te werken met deze collega’s en kinderen.” Als Limburgse heeft ze al snel in Zwolle een eigen sociaal leven opgebouwd. “De laatste twintig jaar heb ik veel gereisd en heb daarbij ook veel mensen leren kennen. Mijn hobby is fotografie en zo ben ik veel met mijn vriend op pad geweest die voor zijn werk onder meer fotografeert in Azië en Afrika. Hij probeerde deze reizen altijd in de zomervakanties te plannen, zodat ik mee kon. Straks kan ik mooi ook buiten die periode mee.”

Binnen de school was Humblet de laatste jaren vooral ook actief als cultuurcoördinator. Met nog twee collega’s en in samenwerking met Stadkamer gaf ze het cultuurprogramma voor school vorm met muziek, dans en toneel. Dat het onderwijs in de loop der jaren heel anders is geworden, vindt ze heel leuk. “Vooral de digitale ontwikkeling gaat razendsnel. Als je er een half jaar niet bent, kan je al veel missen. De leerlingen werken veel met tablets. Ik vind positief van deze ontwikkeling dat ieder heel goed op zijn of haar eigen niveau kan werken. Het is een enorme luxe dat we dat hebben. In mei was ik in Malawi waar een verpleegster me vertelde dat ze pas sinds drie jaar met een computer werkt. Ook heb ik in de klas wel eens foto’s laten zien van klassen in het buitenland waar ze alleen nog maar een bord met krijt hebben. De kinderen vonden het prachtig en heel bijzonder maar schakelden weer heel snel over naar de situatie zoals die hier is.”

Humblet ziet ‘helemaal niet’ op tegen haar vertrek. “Nee, ik heb ervoor gekozen. Misschien moet ik me eerst wat onthaasten. School is heel intensief en ik heb zoveel jaren in deze structuur gewerkt. Ik laat het maar even op me af komen, Het vakantiegevoel heb ik altijd heel fijn gevonden en dat ga ik nu maar eens pakken. Ik verwacht wel regelmatig terug op school te komen om te kijken, te helpen of dingen te testen. Ik realiseer me denk ik nog niet helemaal wat er gaat gebeuren. Doordat ik de hele opbouw van de school heb meegemaakt, is de Wingerd écht een deel van mezelf geworden.”

De katholieke basisschool telt momenteel acht groepen en zo’n tweehonderd leerlingen.