(door Erik-Jan Berends)
ZWOLLE-ZUID – Kijken, ruiken, proeven. Snelle Keniaanse hardlopers, deelnemers aan de Zwolse halve marathon, doorliepen begin vorige week een agrarisch excursieprogramma. Dinsdag bezochten ze zorgboerderij De Huppe in Zwolle-Zuid.
Eigenaren Alfons en Wilma van Vilsteren leidden de Kenianen rond en lieten ze meehelpen bij het maken van kaas. “Ze zijn écht geïnteresseerd”, volgens Alfons. “Maar er is ook heel veel nieuw voor ze. Ze snappen wat er gebeurt, maar weten nog niet hoe ze het in hun eigen omgeving moeten plaatsen. Voor ons is bijvoorbeeld een stekker in het stopcontact steken heel vanzelfsprekend, terwijl zij in Kenia vaak geen stroom hebben.”
“Veel Keniaanse hardlopers komen naar Zwolle, omdat ze hier zo goed worden verzorgd”, weet Bulle Koster van het Veterinair Kenniscentrum Oost Nederland (VKON), die met Ellen de Lange van het Platform Natuurlijke Veehouderij de excursie heeft opgezet. “Nu krijgen ze er dit nog als bonus bij. De oorsprong hiervan ligt bij loper Richard Mengich die in 2017 aangaf dat hij zijn prijzengeld investeerde in een koe. De organisatie van de halve marathon besloot het jaar daarop de Keniaanse winnaar een koe te schenken.”
Die prijs lag ook dit jaar op de winnaar te wachten, uitgebreid dus met de excursie voor de hele Keniaanse ploeg. “De provincie Overijssel heeft ons gevraagd of wij wat konden toevoegen aan die prijs”, vervolgt De Lange, die met het platform de handschoen opnam. “We zijn in feite een netwerk van veehouders en dierenartsen. Wij zijn ervan overtuigd dat maximaliseren van opbrengst in de veehouderij een doodlopende weg is. Het gaat ons om rentmeesterschap, waarbij we ons bewust moeten zijn dat we als mens niet alles naar onze hand kunnen zetten. Bij de veehouderij betekent dat dat je het dier als uitgangspunt neemt.” “Het gaat er volgens ons om dat je het proces optimaliseert”, vult Koster aan. “Dan krijg je meer. Dan krijg je een situatie van wat je de natuur ontneemt, dat je dat ook teruggeeft.” Het platform wil niet de moraalridder uithangen, zegt hij er meteen uitdrukkelijk bij. “Iedereen doet zijn best. Als je echter steeds meer uitersten krijgt, kom je niet bij elkaar.”
De Lange: “Elke veehouder heeft zijn eigen visie. Dat is ook de reden dat we tijdens deze excursies twee reguliere en twee biologische veehouderijen bezoeken. In onze optiek is er niet één systeem. De Kenianen zien hier onze vaardigheden, maar leren ook van onze fouten. Daarnaast vinden we het belangrijk dat alle generaties hun kennis over natuurlijke middelen overdragen. Wij stellen ons onafhankelijk op, wél met het besef dat veehouders en dierenartsen aan de basis van gezond voedsel staan en dat gezond voedsel voor iedereen belangrijk is.” Het platform verzorgt cursussen zodat kennisuitwisseling tot stand komt. Daarbij kan het gaan over het gebruik van kruiden, diergezondheid en dierenwelzijn en bodemleer.
“Maar uiteindelijk zijn veehouders toch overal hetzelfde”, zegt Koster met een lach op zijn gezicht. “Waar stadsmensen de mestbult vinden stinken, pakken veehouders – of ze nu uit Nederland komen of Afrika – gewoon een handje en ruiken er even aan.” En de Kenianen, die gingen na het uitgebreide bedrijfsbezoek zichtbaar vermoeid door naar het volgende bedrijf. “We denken dat we in Nederland het beste en meest duurzame landbouwbeleid hebben. Maar wat blijft, is dat als je de ander wilt begrijpen en helpen, je moet luisteren”, besluiten Koster en De Lange.
