ZWOLLE – Burgemeester Henk Jan Meijer heeft maandagmorgen een bezoek gebracht aan het echtpaar Salet-Hendriks, dat deze dag haar briljanten huwelijksfeest viert.
Nico Salet is op 4 september 1926 in Zwolle geboren, zijn echtgenote Fie Hendriks op 23 november 1929 in Zutphen. Het echtpaar heeft elkaar leren kennen op de Hoge Spoorbrug in Zwolle, 72 jaar geleden. Het was geen liefde op het eerste gezicht. Na een gezamenlijk feest vroeg Fie of Nico haar naar huis wilde brengen. Fie had een paar viooltjes op haar jurk gespeld voor het feest. Voor haar ouderlijk huis zei Nico ‘meisjes met viooltjes op, mag je kussen zonder te vragen’. Vanaf dat moment hadden ze ‘verkering’. Op 11 juni 1953 zijn ze getrouwd in het gemeentehuis in Zwolle.
Mevrouw Salet heeft gewerkt bij de PTT als Telegrafiste in het ‘Oude Postkantoor’ in Zwolle. Daarnaast zorgde ze met veel liefde voor haar gezin. In 1977 werd zij benaderd door dominee Bobeldijk voor de functie van directeur van het Vrouwenhuis aan de Melkmarkt (Aleida Greve Museum). In die tijd werd het Vrouwenhuis meer en meer ontwikkeld tot een museum. Mevrouw Salet heeft nog als laatste directeur toezicht gehouden op de oude dames die daar nog door het museumgedeelte heen woonden. Nadat de laatste mevrouw in 1984 vertrok, heeft er een grondige verbouwing plaatsgevonden en is het museumgedeelte los gemaakt van het woongedeelte. In 1997, na ruim twintig jaar, trad zij terug en kwam de volgende directeur in het woonhuis te wonen.
De heer Salet heeft zijn werkzame leven in de ‘verf ’gezeten. Eigenlijk is hij uit de ‘verf’ geboren. Een van de oudste schildersbedrijven uit Zwolle werd opgericht door zijn vader. Als jongetje leerde hij al vroeg schilderen. Hij ging naar de Nationale Schilderschool in Utrecht en haalde de Meestertitel. Vanaf 1953 ging hij verder als verfvertegenwoordiger, verftechnisch adviseur en aan het eind van zijn loopbaan als kleuradviseur. Dit bracht hem van Den Haag (Doel en Fray) naar Amsterdam (Vettewinkel), Zwolle (Skado/Schaapman), Rijswijk (Bedrijfschap voor Schildersbedrijven) en in Zaandam (Pieter Schoen/Sigma). Hij gaf les in de avonduren aan de Aannemersschool in Zwolle. Aan het eind van zijn loopbaan in 1976 maakte hij nog een switch naar het middelbaar onderwijs als leraar tekenen en schilderen (Oude Ambachtsschool Zwolle) en in 1978 werd hij Leraar Reclame tekenen en schilderen (Hanze College Zwolle). In 1985 ging Salet met de VUT op 59-jarige leeftijd.
Hij had en heeft nog steeds veel hobby’s. Zo reed Salet in 1956 en 1963 de Elfstedentocht. Hij werd in zijn leven Nederlands Kampioen 800 meter, 3000 meter en Nederlands Kampioen Veldloop. Hij was kunstschilder en gaf na zijn VUT nog tot op hoge leeftijd kleuradviezen. Salet hield bovendien van vissen, zeilde graag met zijn kinderen op zijn eigen boot waar hij ook weer veel aan schuurde en schilderde (houten boot type Schakel). Hij organiseerde verder ‘Kunst binnen de Poorten’ in Zwolle, gaf rondleidingen (VVV Zwolle) door de stad en lanceerde in 1980 bij het Zwolse gemeentebestuur het idee ‘De Hanze’ weer opnieuw op de kaart te zetten.
Zijn echtgenote schaatste ook graag op natuurijs in de kop van Overijssel, maar geen Elfstedentochten. Ze gaf schilderles in folklorist Staphorsterstippelwerk en Hinderlopen schilderkunst. Ze was ook lid van atletiekvereniging PEC. Mevrouw Salet houdt nog steeds van lezen en puzzelen. Ze hield wel van zeilen maar de boot mocht dan niet te scherp aan de wind zeilen.
Het echtpaar woont nog steeds zelfstandig en zoals ze zelf zeggen ‘wij mogen niet klagen’. “Veel vrienden hebben wij al verloren en wij zijn nog steeds gelukkig bij elkaar.”
Inmiddels is hun oudste kleinkind op 20 mei 2018 getrouwd in Zwolle en beiden vonden het mooi om te zien dat het jonge stel daar in de Schepenzaal het ja-woord gaf op precies dezelfde plek waar zij zelf 65 jaar geleden ja tegen elkaar hebben gezegd.
Oma en Opa gaven daar de wijze woorden aan het jonge stel mee: “geef elkaar altijd de ruimte om dingen te doen die leuk en de moeite waard zijn in het leven. Dat is de kracht om het 65 jaar met elkaar gelukkig te houden.”
